faktor psikologi

Pertama iaitu faktor psikologi.Faktor saikologi terbahagi kepada dua iaitu kecerdasan dan kesihatan emosi.Bagi kecerdasan,tidak semua individu mempunyai daya ingatan dan kecerdasan yang sama. Bagi kesihatan emosi,pelajar yang sering diganggu perasaan marah,takut,bimbang dan sedih.Ini mungkin berpunca daripada keadaan dan pengaruh ibubapa,rakan sebaya,guru dan masyarakat. Kedua,iaitu faktor biologi.Faktor biologi terbahagi kepada dua iaitu kesihatan fizikal dan fungsi neurologi. Kesihatan fizikal iaitu murid mungkin menghidap penyakit seperti asma,dermatitis,gigi,sinusitis dan lain-lain.Boleh juga berpunca daripada kurang zat makanan,makanan tidak seimbang dan kurang penjagaan kebersihan diri.Di samping itu termasuklah masalah pengamatan,pendengaran dan penglihatan.Seterusnya bagi fungsi neurologi,masalah “minimal cerebral dysfunction” memberi kesan seperti sukar mengeja,membaca dan menulis.Ia berpunca dari otak kerana kecacatan di kepala,mengalami sakit yang kuat,kecacatan semasa kandungan atau masa lahir. Ketiga,faktor persekitaran terbahagi kepada dua iaitu pembentukan bahasa dan amalan sekolah.Bagi pembentukan bahasa,seseorang murid mungkin lambat pemerolehan bahasa atau kurang pendedahan kepada pengalaman bahasa.Murid mungkin telah terbiasa dengan penggunaan bahasa pasar,bahasa daerah atau bahasa.Seterusnya bagi amalan sekolah,ini adalah berkenaan dengan kesan pengajaran guru,cara pentadbiran dan susunan kurikulum.Pembelajaran di sekolah lebih berorentasikan peperiksaan dan hambatan sukatan pelajaran yang mesti diselesaikan.Hal-hal ini meyebabkan kemampuan murid terabai.

pemulihan latar belakang

Latar belakang 1967 - Kementerian Pendidikan telah melaksanakanprogram pemulihan dengan menggunakanstrategi “Withdrawal System.”1975 - Pusat Perkembangan Kurikulum menjalankanprojek percubaan “Pendidikan Imbuhan”bagi tahap satu (Tahun 1 hingga 3) denganmenggunakan strategi di mana pemulihandijalankan oleh guru kelas / mata pelajaran.1994 - Program Khidmat Guru Pendamping bagimeningkatkan aktiviti pengayaan danpemulihan dalam kelas KBSR.1998 - Program Intervensi 3 M.2000 - “Multiple Intelligence” 1967 - Kementerian Pendidikan telah melaksanakan program pemulihan dengan menggunakan strategi “Withdrawal System.” 1975 - Pusat Perkembangan Kurikulum menjalankan projek percubaan “Pendidikan Imbuhan” bagi tahap satu (Tahun 1 hingga 3) dengan menggunakan strategi di mana pemulihan dijalankan oleh guru kelas / mata pelajaran. 1994 - Program Khidmat Guru Pendamping bagi meningkatkan aktiviti pengayaan dan pemulihan dalam kelas KBSR. 1998 - Program Intervensi 3M. 2000 - “Multiple Intelligence”

pendidikan pemulihan

Latar Belakang Pendidikan Pemulihan Oleh Mohd Isa Abd Razak Pendidikan pemulihan di negara kita bermula sejak tahun enam puluhan. Titik tolaknya ialah tinjauan keperluan pengajaran pemulihan yang diadakan pada tahun 1967. Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) mengadakan tinjauan itu di sembilan buah sekolah. Tinjauan itu berterusan hingga tahun 1970. Pada bulan Ogos 1975, KPM menganjurkan seminar pengajaran pemulihan untuk pengurus dan guru sekolah rendah. Pada tahun 1975 juga, KPM menghantar empat orang pegawai pendidikan mengikuti kursus dalam bidang pengajaran pemulihan di luar negara. Pada tahun 1976, Maktab Perguruan Ilmu Khas melatih 55 orang guru sekolah rendah untuk menjadi guru khas pemulihan. Pada tahun yang sama, MPIK mengadakan seminar pengajaran pemulihan untuk 50 orang pensyarah maktab perguruan. Selain itu, pada tahun 1972 hingga 1981, KPM melaksanakan Projek Pendidikan Imbuhan untuk 12 buah sekolah rendah. Projek itu bertujuan mengenal pasti masalah pengajaran dan pembelajaran pemulihan murid-murid tahun satu hingga tahun tiga. Pada tahun 1979, Laporan Jawatankuasa Kabinet Mengkaji Pelaksanaan Dasar Pelajaran memperakukan supaya sekolah mengadakan ujian rujukan kriteria. Dengan berdasarkan dapatan ujian itu, pihak sekolah perlu melakukan tindakan penambahbaikan. Tindakan itu termasuklah penggunaan kaedah dan sumber pengajaran yang sesuai dalam kelas yang lebih kecil. KPM pula perlu menyediakan guru yang mampu mengendalikan pengajaran pemulihan. Mulai tahun 1980, Kurikulum Baru Sekolah Rendah (KBSR) melaksanakan perakuan yang berkenaan. KBSR mengetengahkan konsep 5P, iaitu penggabungjalinan, penyerapan, penilaian berterusan, pemulihan dan pengayaan. Hal ini jelas memperlihatkan pemulihan merupakan satu daripada unsur istimewa KBSR. Mulai tahun 1986, KPM mengarahkan semua sekolah rendah di negeri yang mempunyai guru khas pemulihan agar melaksanakan program pemulihan di sekolah masing-masing. Arahan itu membayangkan bahawa pelaksanaan program sebelumnya adalah pada tahap yang tidak memuaskan. Antara sebabnya ialah kerajaan tidak berupaya menyediakan guru khas pemulihan yang mencukupi untuk semua sekolah rendah. Pada tahun 1987, hanya terdapat 4,331 orang guru khas pemulihan berbanding dengan 6,700 buah sekolah rendah yang memerlukannya. Daripada jumlah itu, kerajaan hanya mampu mewujudkan 2,233 jawatan guru khas pemulihan. Pada tahun 1997, KPM mengeluarkan dapatan tinjauan kadar celik huruf selepas enam bulan murid berada dalam tahun satu. Tinjauan itu menunjukkan hampir 75,000 orang murid belum celik huruf. Jumlah ini bersamaan dengan 22 peratus daripada keseluruhan murid. Satu sumber lain (KPM, 1999) menyatakan, antara sepuluh hingga lima belas peratus murid sekolah masih menghadapi masalah atau kesulitan pembelajaran. Mereka gagal menguasai kemahiran asas 3M (membaca, menulis, mengira). Mulai tahun 1998, program pemulihan menjadi agenda penting KPM. Antara tindakan KPM ialah melatih guru Bahasa Melayu untuk melaksanakan pemulihan ringan dalam bilik darjah. Tindakan lain ialah menambah guru pemulihan khas (GPK) yang mampu mengendalikan pemulihan berat. Selain itu, pada bulan November 1998, KPM memulakan usaha untuk menghasilkan buku panduan bagi melaksanakan program pemulihan khas. Buku itu terbit pada tahun 1999. Buku itu menjadi sumber penting GPK dan guru Bahasa Melayu. Pelan Induk Pembangunan Pendidikan ada mencatatkan bahawa pada tahun 2005 sebanyak 4.4 peratus murid sekolah rendah dan 0.8 peratus pelajar sekolah menengah masih belum menguasai 3M. Peratusan ini termasuk juga pelajar yang mempunyai masalah pembelajaran. Jadi, mulai tahun 2006 KPM menambah baik program yang sedia ada dan melaksanakan program baharu bagi mengurangkan peratusan murid yang tidak menguasai 3M. Program terpenting ialah Kelas Intervensi Awal Membaca dan Menulis (KIA2M). Program ini bertujuan untuk membantu murid tahun satu menguasai kemahiran membaca dan menulis. Program ini dilaksanakan oleh guru Bahasa Melayu. Usaha lain ialah menambah guru pemulihan khas melalui program Kursus Perguruan Lepas Ijazah, Kursus Dalam Perkhidmatan untuk guru sekolah kurang murid dan beberapa kursus jangka pendek yang lain.